Yükleniyor...
Vertigo, kişinin kendinin veya çevresinin dönme algısıdır. Bir yakınmadır. Tek başına bir hastalık tanısı değildir. Pek çok nedene bağlı olabilir.
Latincede “Verto” kelimesinden gelmektedir. Verto dönme, dönücü hareket anlamındadır. Toplumda karşılaşılan en sık nörolojik yakınmalardan biridir. Başta sersemlik hissi de (dizziness) bazen yanlışlıkla baş dönmesi olarak hasta tarafından aktarılır.
Kişinin kendisinin veya çevresinin dönme algısı ile birlikte bulantı kusma, kulaklarda çınlama, uğultu, işitme kaybı gibi yakınmalar da eşlik edebilir.
Vertigonun santral (beynin denge ile ilgili çekirdekleri olan vestibüler çekirdekleri ve bağlantılarına ait) veya periferik (iç kulakta denge ile ilgili bölümlere ait) olduğunu ortaya koymak tedavi yaklaşımı açısından çok önemlidir.
Hastadan alınan ayrıntılı öykü, özel manevraları içeren nörolojik bakı yanısıra özellikle beyin sapı ve beyinciği iyi değerlendiren manyetik rezonans görüntüleme (MRG) , pür ton odiometri, kalorik testler, elektronistagmografi, dinamik posturografi, elektrokohleografi, temporal kemik BT tanıda önemlidir. Ani başlangıç, öyküde benzer atakların olmaması, beyin sapı bulgularının (çift görme, yutma güçlüğü vb) olması beyin sapı tıkanıklığının bir bulgusu olabilir ve acil nörolojik yaklaşım gerektirir. Öyküde benzer atakların olması, pozisyonla ortaya çıkması toplumda sık karşılaşılan benign paroksismal pozisyonel vertigo ( iyi huylu, tekrarlayan pozisyonla ortaya çıkan baş dönmesi) tanısını akla getirir.
Santral yani beyne ait vertigo nedenleri içinde beyin sapı ve serebellar damar tıkanıklıkları, akustik nörinom, serebellopontin köşe tümörleri ve multiple skleroz sayılabilir. Vertiginöz migren, Meniere hastalığı, vestibüler nöritis farklı tedavi yaklaşımları olan diğer vertigo nedenleridir.